Kim jest nieletni w rozumieniu przepisów prawa karnego? Na jakich zasadach może odpowiadać za swoje czyny? Na te pytania odpowiada adwokat Paweł Zawadzki. O dpowiedzialność nieletnich za popełnione przez nich czyny reguluje ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (zwana dalej ustawą) oraz kodeks karny. Kiedy nieletni odpowiada jak dorosły? Sprawy nieletnich / Co to jest postępowanie wyjaśniające? Postępowanie wobec nieletniego dzieli się na dwie fazy - najpierw prowadzi się postępowanie wyjaśniające, a następnie w zależności od jego wyników postępowanie opiekuńczo-wychowawcze, albo poprawcze. 10 § 2 kodeksu karnego, kiedy to nieletni może odpowiadać karnie już od ukończenia 15 roku życia; 3. Osoba, która nie ukończyła 21 lat i względem której zostały orzeczone środki wychowawcze, środek leczniczy lub środek poprawczy. Małoletnim, którzy nie ukończyli 13 lat nie można przypisać winy. Nieletni w Polsce traktowani są wysoce ulgowo. Odpowiedzialność za ich niepoprawne czyny ponoszą jednak w dużym stopniu rodzice lub opiekunowie prawni. Prawo polskie określa poszczególne sytuacje, w których nieletni odpowiada za swoje czyny, lub kiedy odpowiedzialność biorą za niego opiekunowie. Kiedy za winy odpowiadają rodzice? Według prawa polskiego rodzice odpowiadają "Nieletni" jest terminem stosowanym na gruncie przepisów z zakresu prawa karnego. Zgodnie z art. 10 § 1 i 2 Kodeksu karnego nieletnim jest osoba, która nie ukończyła 17 lat. Jest to granica odpowiedzialności karnej dzieci. Przed ukończeniem tego wieku dzieci – co do zasady – nie podlegają odpowiedzialności karnej, takiej jak dorośli. Jeżeli nieletni po ukończeniu 15. roku życia odpowiada jak osoba dorosła, orzeczona kara nie może przekroczyć 2/3 górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane przestępstwo. Sąd może również zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. Sprawcą czwartkowego incydentu w kamienicy w Bytomiu, podczas którego doszło do zranienia nożem czterech osób jest według śledczych 16-letni chłopak. W piątek Wydział Rodzinny i Nieletnich bytomskiego sądu uznał, że mimo młodego wieku, powinien odpowiadać jak dorosły. Sam nastolatek zaprzecza zarzutom. Tak, wiek 17 lat jest bardzo ważny. W prawie karnym od tego wieku młody człowiek odpowiada jak dorosły. Nawet nomenklatura jest ściśle tutaj dopasowana. W prawie karnym nie mówi się na 17-latka jak w prawie cywilnym pełnoletni i małoletni, tylko tu się mówi nieletni i dorosły. Więc 17-latek jest nieletnim popełniającym czyny Sprzedaż alkoholu nieletnim jest zakazana. Przesądza o tym art. 15 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałania alkoholizmowi (dalej: u.w.t.p.a.), z którego wynika, że zabrania się sprzedaży i podawania napojów alkoholowych: 1) osobom, których zachowanie wskazuje, że znajdują się w stanie nietrzeźwości; 2) osobom "Nieletni, który po ukończeniu 14 lat, a przed ukończeniem 15 lat, dopuszcza się czynu zabronionego określonego w art. 148 par. 2 lub 3, może odpowiadać na zasadach określonych w kodeksie karnym, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają oraz zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że stosowanie środków APqp. Przepisy kodeksu karnego i innych ustaw karnych wielokrotnie posługują się różnymi pojęciami określającymi wiek sprawcy, ofiary czy świadka. Od tego czy dana osoba uznana będzie za nieletnią bądź młodocianą zależeć może to czy w ogóle spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, że zostało popełnione przestępstwo lub czy może ona ponosić odpowiedzialność karną za swoje czyny. Małoletni Choć kodeks karny często posługuje się pojęciem małoletniego nie wskazuje jak należy rozumieć ten zwrot. Wskazówkę, a w zasadzie definicję „małoletniego” znajdziemy w kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 10 małoletnim jest osoba, która nie ukończyła lat 18. Nieletni Przepisy nie są jednak aż tak proste. Nie każda osoba poniżej 18-go roku życia jest po prostu małoletnim. Węższym zakresowo pojęciem jest pojęcie nieletniego, które zdefiniowane zostało w kodeksie karnym. Zgodnie z art. 10 nieletnim jest osoba, która w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła lat 17, co jest zasadniczo wiekiem wymaganym do ponoszenia odpowiedzialności karnej według zasad określonych w kodeksie karnym. Odpowiedzialność nieletnich za popełnienie przestępstw opisanych w kodeksie karnym reguluje ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich. ( Dz. U. z 2016 r. poz. 1654 z późn. zm.). Młodociany Obok opisanych wyżej pojęć małoletniego i nieletniego prawo karne posługuje się także pojęciem młodocianego. W tej materii sprawa jest najprostsza albowiem kodeks karny zawiera definicję młodocianego, którą znajdziemy w art. 115 § 10. Zgodnie ze wskazanym przepisem: Młodocianym jest sprawca, który w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończył 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat. Status młodocianego w postępowaniu karnym oczywiście nie wyklucza odpowiedzialności karnej za popełniony czyn jednak w pewien sposób ją modyfikuje. Jednym z wyrazów dostosowywania reakcji karnej do wieku sprawcy jest nakaz kierowania się względami wychowawczymi przy wymierzaniu kary młodocianemu przewidziany w art. 54 § 1 W dalszej kolejności wobec sprawcy młodocianego przewidziane są surowsze warunki okresu próby związanego z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności. Wobec sprawcy młodocianego okres próby wynosi od 2 do 5 lat. Szczególna regulacja dotycząca sprawcy młodocianego przewidziana jest także w kodeksie karnym wykonawczym. Kancelaria przyjmuje do prowadzenia sprawy karne nieletnich, które dotyczą demoralizacji nieletnich, popełnienia przez nieletnich czynów karalnych, a także wykonywania środków wychowawczych lub poprawczych orzeczonych względem nieletnich dla których właściwy jest sąd rodzinny. Jak wynika z ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich pojęcie nieletniego obejmuje swoim zakresem trzy kategorie osób: w zakresie zapobiegania i zwalczania demoralizacji nieletnim jest osoba do 18 roku życia, przy czym dolna granica wieku nie jest określona; w sprawach o popełnienie czynu karalnego nieletnim jest osoba między 13 a 17 rokiem życia (osoba, która popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 17 roku życia odpowiada jak dorosły); w zakresie wykonywania środków wychowawczych lub poprawczych jest osoba do ukończenia 21 lat, w stosunku do której środek ten został wcześniej orzeczony. Podstawowym uprawnieniem nieletniego jest prawo do obrony i posiadania obrońcy. Nieletni po ukończeniu 13 roku życia ma prawo samodzielnie działać w postępowaniu, tym samym powinny mu być doręczane orzeczenia, zarządzenia, zawiadomienia i odpisy pism niezależnie od doręczeń dokonywanych rodzicom. W niektórych przypadkach, gdy interesy nieletniego są sprzeczne z interesami jego rodziców (opiekunów) lub nieletniego umieszczono w schronisku dla nieletnich zachodzi konieczność reprezentowania nieletniego przez obrońcę. W takich sytuacjach nieletni może ustanowić obrońcę z wyboru lub złożyć wniosek o ustanowienie obrońcy z urzędu. Kancelaria reprezentuje nieletnich podczas wszystkich stadiów postępowania – w czynnościach realizowanych przez policję, podczas których gromadzone są dane o osobie i utrwalane są dowody oraz w postępowaniu przed sądem rodzinnym, w tym w postępowaniu odwoławczym i wykonawczym. W ramach udzielonej nieletniemu obrony Kancelaria sporządza i wnosi pisma procesowe, środki zaskarżenia, wnioski o uchylenie lub zmianę środka tymczasowego, a w postępowaniu wykonawczym wnioski o zmianę, uchylenie, odstąpienie od wykonywania środków wychowawczych (np. nadzoru kuratora), jak również o odroczenie lub udzielenie przerwy w wykonywaniu środków wychowawczych lub środka poprawczego. W ramach świadczonych usług prawnych Kancelaria reprezentuje również interesy pokrzywdzonych w postępowaniu w sprawach nieletnich. Pokrzywdzony co do zasady nie jest stroną postępowania przed sądem dla nieletnich, niemniej jednak przysługuje mu w tym postępowaniu szereg uprawnień: prawo domagania się skierowania sprawy do mediacji, prawo zaskarżenia postanowienia o umorzeniu postępowania, prawo bycia obecnym podczas rozprawy, prawo bycia zawiadomionym o wszczęciu postępowania oraz o treści orzeczenia kończącego postępowanie, prawo zgłaszania wniosków dowodowych do czasu rozpoczęcia rozprawy lub posiedzenia, prawo przeglądania i robienia odpisów z akt postępowania, z wyłączeniem wywiadów środowiskowych i opinii o nieletnim. Adwokat do spraw rodzinnych Gdańsk ⭐⭐⭐⭐⭐ Ocena 5/5 Głosów 226 Postępowanie wobec dziecka Dziecko może stanąć przed sądem dla nieletnich w następujących sytuacjach: Gdy dziecko wykazuje objawy nieprzystosowania społecznego, czyli jest zdemoralizowane. W takim wypadku prawo nie określa dolnej granicy wiekowej, w której dziecko może zostać uznane za zdemoralizowane, co sprawia, że dzieci poniżej 13 roku życia także mogą zostać postawione przed sądem w postępowaniu o zwalczanie demoralizacji. W przypadku gdy dziecko popełni czyn karalny, którym jest przestępstwo lub wykroczenie, a jest w wieku pomiędzy 13, a 17 rokiem życia. W sytuacji, gdy dziecko ma więcej niż 17 lat odpowiada przed sądem jak dorosły, natomiast mające poniżej 13 lat odpowiada przed sądem jak w przypadku demoralizacji. W sytuacji, w której dziecko odpowiadało już wcześniej na zasadach opisanych w/w punktach i istnieje dodatkowa potrzeba wydania przez sąd orzeczenia o zakresie wykonywania wobec dziecka środków wychowawczych lub poprawczych. SPRAWY KARNE – Poznań Kancelaria świadczy pomoc klientom w sprawach karnych i karnoskarbowych w Poznaniu i w Wielkopolsce. Reprezentujemy klientów przed sądami wszystkich instancji w Poznaniu i w Wielkopolsce, na każdym etapie postepowania: w postępowaniu przygotowawczym przed sądem I instancji w postępowaniu apelacyjnym w postępowaniu kasacyjnym w sprawach karnych wykonawczych. Szukasz adwokata od spraw karnych? Będziemy walczyć o Ciebie, aby wyciągnąć Cię z kłopotów. Reprezentujemy klientów w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przez: Prokuraturę, Policję, CBA i ABW. Reprezentujemy klientów w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym także w sprawach o przestępstwa skarbowe w Poznaniu. Jako adwokaci, w sprawach karnych występujemy w charakterze obrońcy. Kancelaria zlokalizowana jest w centrum Poznania (Wilda). Zapewniamy zaangażowanie i dyskrecję. W sprawach karnych wykonawczych wspieramy klientów w doradztwie w zakresie zasad odbywania kary i kwestiach związanych z jej odbywaniem (np. przygotowanie wniosków o warunkowe przedterminowe zwolnienie z kary pozbawienia wolności, sporządzanie wniosków o udzielenie przerwy w wykonywaniu kary). „W sprawach karnych priorytetem jest dla nas dyskrecja i troska o klienta. Wspólnie szukamy najlepszej drogi wyjścia z sytuacji, w której się znalazłeś.” Mecenas Marlena Słupińska-Strysik PRAWO KARNE – POZNAŃ, WILDA Windykację należności zawsze rozpoczynamy od skierowania do dłużnika wezwania do zapłaty. To pismo, sygnowane przez naszą Kancelarię Prawną, w którym wzywały dłużnika by dobrowolnie spłacił dług, w przeciwnym razie sprawa zostanie skierowana na drogę postępowania sądowego. Jednocześnie tłumaczymy dłużnikowi: Skąd wzięło się zadłużenie Jakie są podstawy prawne naszych działań i dochodzonej należności Jakie są skutki nieuregulowania długu w terminie Dlaczego zapłata długu w terminie jest korzystna dla dłużnika i dlaczego pozwala mu na zaoszczędzenie środków finansowych KONTAKT Zatrzymanie prawa jazdy – Poznań Zatrzymanie prawa jazdy może nastąpić jedynie w sytuacjach określonych przez prawo. To zawsze poważna dolegliwość, ale dla niektórych osób może okazać się bardziej dotkliwe. Mowa w szczególności o kierowcach zawodowych, osobach dojeżdżających do pracy, czy osobach zamieszkałych na terenach słabo skomunikowanych. Zatrzymanie prawa jazdy może nastąpić na podstawie art. 135 ustawy – Prawo o ruchu drogowym. Przepis ten opisuje okoliczności, w których Policjant może zatrzymać dokument prawa jazdy. W praktyce do najważniejszych z nich należą: Uzasadnione podejrzenie, że kierujący pojazdem znajduje się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu Przekroczenie liczby 24 punktów lub 20 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego (w zależności od okoliczności) Kierowanie pojazdem z prędkością o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym. W przypadku zatrzymania prawa jazdy przysługuje Ci zażalenie na postanowienie sądu lub prokuratora w przedmiocie jego zatrzymania. Masz na to 7 dni, licząc od dnia jego doręczenia. W ramach Kancelarii w Poznaniu podejmujemy się reprezentacji klientów, w stosunku do których doszło do zatrzymania prawa jazdy. Staramy znaleźć ścieżkę obrony, która zwróci Ci możliwość kierowania pojazdami. Proszę o kontakt Jazda po alkoholu – 178a kk Jazda po alkoholu to jedno z najpowszechniejszych przestępstw popełnianych nie tylko na naszych drogach, ale w ogóle, spośród wszystkich przestępstw. Stanowi ona czyn zabroniony określony a art. 178a Kodeksu karnego. Przepis ten stanowi, że: „Kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.” Sytuacja sprawcy radykalnie się pogarsza w przypadku, gdy był on już wcześniej skazany za jazdę po alkoholu. W takiej sytuacji sąd wymierza karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. W sprawach związanych z jazdą pod wpływem alkoholu kluczowym okaże się poziom stężenia alkoholu w organizmie kierowcy. Będzie to mieć wpływ nie tylko na kwalifikację prawną czynu (przestępstwo lub wykroczenie) ale także na wymiar grożącej sprawcy kary, wymierzanej przez poznańskie sądy. W sprawach związanych z jazdą pod wpływem alkoholu kluczowym jest zaangażowanie dobrego adwokata od spraw karnych. Demoralizacja – Poznań Odpowiedzialność za popełnione czyny może dotyczyć także dzieci i młodzież powyżej 13 roku życia. W takim przypadku mówimy o zjawisku demoralizacji. Przejawami demoralizacji mogą być takie zachowania jak: spożywanie alkoholu, palenie papierosów, używanie narkotyków i środków odurzających, agresja, stosowanie przemocy, udział w bójkach lub pobiciach, kradzieże, wandalizm, ucieczki z domu, używanie wulgarnego słownictwa, zaczepki. Wyżej opisane zachowania mogą prowadzić do zatrzymania przez Policję a nawet do umieszczenia w Policyjnej Izbie Dziecka. W stosunku do nieletniego, któremu wykazano demoralizację mogą zostać zastosowane środki wychowawcze lub poprawcze. Orzeka o nich Sąd Rodzinny i Nieletnich. Środki te mogą mieć zróżnicowaną dolegliwość. Można do nich zaliczyć nadzór kuratora, nadzór rodziców, umieszczenie w ośrodku wychowawczym, umieszczenie w ośrodku socjoterapii, umieszczenie w placówce leczniczej, umieszczenie w zakładzie poprawczym. Demoralizacja i postępowanie jej towarzyszące to bardzo poważny sygnał ostrzegawczy dla rodziców. Często jest ona wstępem do dalszej i bardziej rozwiniętej aktywności za granicą prawa. W przypadku wszczęcia wobec dziecka postępowania o demoralizację warto zapewnić mu jak najlepszą ochronę prawną. Skutki najbardziej dolegliwych kar mogą bowiem w różny sposób oddziaływać na nieletnich. Kancelaria oferuje pomoc w reprezentacji w sprawach o demoralizację. Proszę o kontakt OSZUSTWO – POZNAŃ Oszustwo jest czynem zabronionym uregulowanym w art. 286 § 1 Kodeksu karnego. Przepis ten stanowi, że: „Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.” Oszustwo występuje też w postaciach kwalifikowanych. Oszustwo należy do statystycznie najczęściej zarzucanych czynów w Poznaniu. W niektórych sprawach mamy do czynienia z bardzo cienką granicą między oszustwem a sprawą cywilną. Często wierzyciele, którzy nie są w stanie przed sądem cywilnym wyegzekwować swojej należności zawiadamiają organy ścigania. Oszustwo łatwo też pomylić ze zwykłym wprowadzeniem w błąd. W przypadku zarzucenia oszustwa kapitalne znaczenie ma przyjęta linia obrony przez oskarżonego. Dobrze zaplanowana obrona poparta wiarygodnymi dowodami daje szansę na pozytywne zakończenie sprawy. Warto skorzystać z pomocy dobrego adwokata od spraw karnych w Poznaniu. KONTAKT Kradzież – art. 278 kk – Poznań Kolejnym popularnym przestępstwem przeciwko mieniu jest kradzież – a więc czyn zabroniony określony w art. 278 § 1Kodeksu karnego. Przepis te stanowi, że: „Kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.” Aby mówić o kradzieży muszą zostać spełnione 2 przesłanki: Musi nastąpić zabór rzeczy Po stronie sprawcy musi występować zamiar przywłaszczenia rzeczy Warto zauważyć, że zabór rzeczy w celu przywłaszczenia może być zarówno przestępstwem jak i wykroczeniem. Decyduje o tym wartość skradzionej rzeczy. Jeśli wartość ta wynosi co najmniej 500 zł, to mamy do czynienia z przestępstwem. Jeśli zaś jest niższa niż 500 zł, to mamy do czynienia jedynie z wykroczeniem. W praktyce istnieje kilka czynów zabronionych, które pozornie mogą nosić znamiona kradzieży. Należą do nich: Kradzież rozbójnicza Kradzież z włamaniem Rozbój Przywłaszczenie. W 2020 r. został uregulowany szczególny typ kradzieży – tzw. kradzież szczególnie zuchwała. Jest ona uregulowana w art. 278a kodeksu karnego. Z kradzieżą zuchwałą mamy do czynienia, gdy sprawca, dokonując zaboru mienia w celu przywłaszczenia, swoim jawnym zachowaniem wykazuje postawę lekceważącą lub wyzywającą wobec posiadacza rzeczy lub otoczenia, obliczoną na zaskoczenie lub zastraszenie, a w szczególności wtedy, gdy stosuje przemoc w postaci nie stanowiącej jednak gwałtu na osobie. Osobie, której zarzucono popełnienie kradzieży zuchwałej grozi kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Stalking, nękanie – art. 190a kk Stalking, a więc uporczywe nękanie innej osoby, to stosunkowo nowe przestępstwo w polskim prawie. Pojawiło się ono w 2011 r. Zostało zdefiniowane w art. 190a Kodeksu karnego, który stanowi co następuje: „Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.” Stalking jest coraz popularniejszym przestępstwem w polskich realiach. Na czym jednak praktycznie może polegać? Otóż może przybrać różną formę, w szczególności: Śledzenia Naruszania miru domowego – nachodzenia w domu Wydzwaniania lub wypisywania sms-ów Obserwowania, podglądania, zaczepiania ofiary Uszkadzania mienia ofiary, włamywania się na jej konta, w tym na portale społecznościowe Robienia zdjęć, nagrywania filmów Szantażów, gróźb, manipulacji. Jak widać pojęcie stalkingu jest bardzo płynne. Oznacza to, że zarówno łatwo można stać się jego ofiarą, jak i ofiarą niesłusznego oskarżenia o uporczywe nękanie. W ramach Kancelarii reprezentujemy obie strony sporu. Pomagamy zarówno dochodzić odpowiedzialności od sprawców stalkingu, jak i chronić osoby niesłusznie oskarżone o uporczywe nękanie. Groźby karalne – art. 190 kk – Poznań Ze stalkingiem może być powiązane przestępstwo gróźb karalnych – określone w art. 190 Kodeksu karnego. Z tym, że groźby karalne mogą stanowić – i zwykle stanowią – samodzielny czyn zabroniony. Zobaczmy co mówi przepis z art. 190 § 1 kk: „Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.” Ściganie tego przestępstwa odbywa się jedynie na wniosek pokrzywdzonego. Kancelaria reprezentuje obie strony postępowań w przedmiocie popełnienia przestępstwa jakim są groźby karalne. Działamy zarówno jako pełnomocnik pokrzywdzonego (pomagamy zgłosić zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa), jak i obrońca oskarżonego. Zniesławienie, pomówienie – art. 212 kk Pomówienie (zniesławienie) to kolejne przestępstwo, które nadal często gości na wokandach w Poznaniu. Ten czyn zabroniony został uregulowany w art. 212 § 1 Kodeksu karnego. Przepis ten stanowi, że: „Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.” Warto zauważyć, że nie dopuszcza się pomówienia ten, kto podaje o pokrzywdzonym informacje zgodne z prawdą. Sąd może orzec też nawiązkę na rzecz PCK albo inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. Jak widać dopuszczenie się przestępstwa zniesławienia może być bolesne w skutkach dla finansów skazanego. FAQ Jak odzyskać prawo jazdy po wyroku w Poznaniu?Jeśli został już orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów wobec Ciebie, to istnieje kilka sposobów, aby odzyskać prawo jazdy: Odczekanie wymierzonej kary Wniesienie środka odwoławczego od wyroku pierwszej instancji – jeśli jeszcze się nie uprawomocnił Przez skrócenie zakazu prowadzenia pojazdów w zw. z zamontowaniem blokady alkoholowej Przez uznanie zakazu prowadzenia pojazdów za wykonany. Jeśli kierowca zdecyduje się na odczekanie okresu, na który stracił prawo jazdy, to jego odzyskanie wymaga wszczęcie przez niego ścieżki administracyjnej. Powinien w tym celu złożyć wniosek do lokalnego starosty. Do wniosku powinno zostać załączone zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami. W przypadku, gdy okres na który zatrzymano prawo jazdy przekroczył rok, kierowca powinien ponownie zdać egzamin na prawo jazdy. Kiedy nieletni odpowiada jak dorosły?W prawie karnym granica odpowiedzialności karnej nie pokrywa się z granicą pełnoletności. Zgodnie z art. 10 § 1 KK, na zasadach określonych w kodeksie karnym odpowiada ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat. Co więcej, w przypadku szczególnie nagannych przestępstw (zabójstwo, wywołanie katastrofy, gwałt, kradzież rozbójnicza) odpowiedzialności karnej na zasadach określonych KK podlegać może nawet piętnastolatek. W tym ostatnim przypadku muszą zachodzić dodatkowe okoliczności, tj. okoliczności sprawy i stopień rozwoju sprawcy oraz jego właściwości i warunki osobiste muszą za tym przemawiać, a poprzednio stosowane wobec sprawcy środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne. W praktyce odpowiedzialność karna osób nieletnich jest bardzo zróżnicowanym i skomplikowanym zagadnieniem i każdorazowo należy pilnie skontaktować się z dobrym adwokatem od spraw karnych w Poznaniu. Co to jest stalking?Stalking to przestępstwo polegające na złośliwym i uporczywym nękaniu innej osoby. Stalking przejawia się w nieuprawnionym inwigilowaniu innej osobie, śledzeniu jej, przeglądania korespondencji, naruszania prywatności, czy nagabywaniu. Stalking w Polsce jest przestępstwem zagrożonym karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat. Natomiast mianem stalkera określa się osobę będącą sprawcą przestępstwa stalkingu. Co grozi za podrobienie podpisu?W Polsce podrabianie podpisu to czyn niemal nagminny. Z podobną skalą mamy do czynienia w Poznaniu. Przestępstwem podrobienia podpisu jest każde podrobienie podpisu innej osoby (nawet za jej zgodą), jeśli podrobionym podpisem posługujemy się jako autentycznym. Tymczasem za podrobienie podpisu może grozić daleko idąca sankcja. Otóż za podrobienie podpisu grozi grzywna, kara ograniczenia wolności lub nawet kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. To jaką karę wymierzy sąd zależy od okoliczności sprawy i postępowania sprawcy. Paserstwo co to?Paserstwo to czyn polegający na nabywaniu rzeczy pochodzących z przestępstwa lub pomaganiu innej osobie w dystrybucji takiej rzeczy. W Polsce paserstwo jest przestępstwem uregulowanym w art. 291 KK. Przepis ten stanowi, że „kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.” W przypadku mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Paserstwo jest czynem zabronionym, który może zostać popełniony zarówno umyślnie jak i nieumyślnie. Co grozi za jazdę po alkoholu w Poznaniu?Z perspektywy prawa, jazda po alkoholu może występować w dwóch różnych postaciach: w jeździe w stanie po spożyciu alkoholu oraz jeździe w stanie nietrzeźwości. Są to dwa odrębne czyny zabronione, a przy tym w różnym stopniu penalizowane przez prawodawcę. Stan po spożyciu alkoholu to stan, w którym zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynosi między 0,2 a 0,5 promila. Za jazdę w tym stanie grozi kara grzywny (od 50 zł do zł) lub aresztu do 30 dni, zakaz prowadzenia pojazdów od 6 miesięcy do 3 lat oraz 10 punktów karnych. Tymczasem stan nietrzeźwości to stan, w którym zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynosi ponad 0,5 promila. Za jazdę w stanie nietrzeźwości grozi kara grzywny, ograniczenie wolności lub kara pozbawienia wolności, zakaz prowadzenia pojazdów od 1 roku do 15 lat, kara pieniężna od zł do zł oraz 10 punktów karnych.